Οι επιζώντες/επιζώσες σεξουαλικής βίας μπορεί να νιώθουν από σήμερα λίγο περισσότερο σίγουροι/ες ότι αν μιλήσουν, θα βρεθεί κάποιος να τους ακούσει. Η πρώτη δίκη υπόθεσης που έφερε στο φως η χιονοστιβάδα αποκαλύψεων μετά την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου είναι γεγονός.
Πάμε στην ουσία: ξεκίνησε χθες μια δίκη με σπουδαίο συμβολισμό. Πρόκειται για μια δίκη-ορόσημο για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας και της σεξουαλικής κακοποίησης στην Ελλάδα, μετά την καταγγελία της αθλήτριας της ιστιοπλοΐας για σεξουαλική κακοποίηση από τον προπονητή της.
Η ατμόσφαιρα ήταν ιδιαίτερα φορτισμένη και όσοι ήμασταν παρόντες νιώθαμε ότι μετείχαμε με τον δικό του τρόπο ο καθένας σε κάτι μεγαλύτερο, στο οποίο είμαστε όλοι μαζί. Συγγενείς και φίλοι της Α., πολίτες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για υποστήριξη της αθλήτριας, ακτιβιστικές οργανώσεις, όπως η «Διοτίμα», «Το Μωβ», η «Συνέλευση 8 Μάρτη», η «Πρωτοβουλία Νέων» και πολλοί δημοσιογράφοι.
Σύμφωνα με την καταγγελία της 21χρονης σήμερα αθλήτριας ιστιοπλοΐας, από τα 11 έως τα 14 της χρόνια, βιάστηκε κατ’ εξακολούθηση από τον προπονητή της. Παρατηρώντας την σε στιγμές, καθ’ όλη τη διάρκεια της πρώτης ημέρας της δίκης, μου έδινε την εντύπωση ενός ανθρώπου ανθεκτικού που συναισθάνεται κι ο ίδιος τη τεράστια κοινωνική σημασία που έχει η απόδοση δικαιοσύνης στην υπόθεσή της, για όλα τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης.
Η Κλειώ Παπαντολέων, δικηγόρος της αθλήτριας μάς μίλησε για την τεράστια σημασία της υπόθεσης αυτής για όλους τους επιζώντες σεξουαλικής βίας: «Η δίκη αυτή έχει ιδιαίτερο συμβολικό φορτίο και μεγάλη σημασία, όχι μόνο για την παθούσα, αλλά και για όλα τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης». Αυτό είναι κάτι που ευτυχώς το έχουμε συνειδητοποιήσει πολλοί και το βιώναμε όσο εξελισσόταν η διαδικασία.
«Πιστεύω ότι ήρθε η στιγμή η Δικαιοσύνη να ανταποκριθεί στις κοινωνικές ανάγκες. Η απόφαση αυτού του δικαστηρίου θα επηρεάσει άμεσα την κοινωνία και πρέπει να φωνάξουμε ένα μεγάλο “όχι” στον σεξισμό και την πατριαρχία. Αν αυτό γίνει μέσω της Δικαιοσύνης, θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα. Ή είμαστε ενάντια στον σεξισμό, ή τον αναπαράγουμε», μου λέει η νεαρή Μελίνα, μέλος της Πρωτοβουλίας Νέων, αποφασισμένη να δίνει το παρών στη δίκη, όσες φορές κι αν χρειαστεί.
Και δεν είναι η μόνη. Όλοι όσοι ένιωθαν την ανάγκη να στηρίξουν την Α. δίνουν εκ νέου ραντεβού στις 26 Ιανουαρίου, καθώς η εκδίκαση της υπόθεσης, όπως ήταν αναμενόμενο αναβλήθηκε.
Ο πρώην προπονητής τής Α. κατηγορείται για βιασμό και αποπλάνηση ανηλίκου κατ’ εξακολούθηση, και κατάχρηση ανηλίκου σε ασέλγεια. Μετά την κατάθεση του θύματος, πέρσι, ο 39χρονος άνδρας συνελήφθη με ταχύτατες διαδικασίες στο νησί που κατοικούσε και μεταφέρθηκε στην Εισαγγελία Αθηνών και στη συνέχεια, στο γραφείο της ανακρίτριας, όπου παραδέχτηκε χωρίς ντροπή ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις με την τότε ανήλικη αθλήτριά του, αλλά αρνήθηκε την κατηγορία του βιασμού.
Η Κλειώ Παπαντολέων, αναφερόμενη στον κατηγορούμενο, είπε στο VICE ότι «από την έναρξη της ποινικής διαδικασίας και μέχρι σήμερα έχει υπάρξει αμετανόητος. Το στοιχείο αυτό πρέπει να σταθμιστεί από το Δικαστήριο κατά τη διαμόρφωση της κρίσης του. Έχουμε μια στέρεη υπόθεση και εμπιστοσύνη στον δικαστικό μηχανισμό»
Στις 26 Ιανουαρίου, λοιπόν, η Α. θα καταθέσει τα όσα φρικτά έζησε ως 11χρονο παιδί και μέχρι τα 14 της χρόνια. Η έδρα έκανε δεκτό το αίτημα της υπεράσπισης να διεξαχθεί η κατάθεση της αθλήτριας κεκλεισμένων των θυρών «για λόγους προστασίας της και της ιδιωτικής της ζωής», όπως είπε η Κλειώ Παπαντολέων.
«Είναι μια επώδυνη διαδικασία για την ίδια η κατάθεση αυτή. Πρόκειται για αδικήματα που έχουν πλήξει τον πυρήνα της προσωπικότητας της», πρόσθεσε η συνήγορος του θύματος.
Αυτό που προσωπικά κρατάω από την πρώτη μέρα της δικαστικής διαδικασίας είναι η στάση τόσο της Α. όσο και της Σοφίας Μπεκατώρου που δεν την άφησε λεπτό από τα μάτια της. Και οι δύο στις δηλώσεις τους, είναι σαν να μίλησαν απευθείας στους ανθρώπους που κρύβουν τις πληγές τους, επειδή νιώθουν ότι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Έμπρακτα και χωρίς πολλά λόγια, τους είπαν ότι δεν είναι μόνοι/μόνες.
Η Σοφία Μπεκατώρου πιστεύει ότι τώρα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες στην Ελλάδα και οι επιζώντες πρέπει να μιλήσουν –αν νιώθουν έτοιμοι φυσικά– για να προχωρήσουμε προς μια κοινωνία που συμπαραστέκεται στα θύματα και δεν ευνοεί τη δράση των θυτών. Πριν φύγουμε όλοι, έξω από το δικαστήριο τής κάνω μια τελευταία ερώτηση: Τι θα έλεγε σε κάποια που έχει φτάσει πολύ κοντά στο να μιλήσει, αλλά ακόμα διστάζει;
«Αν δεν μιλήσεις τώρα, πότε; Η πολιτεία θέλει να ακούσει. Η κοινωνία μας είναι σε ένα κρίσιμο στάδιο. Αν βοηθήσουμε όλοι, θα πάμε στο επόμενο βήμα που είναι μια κοινωνία πιο συμπεριληπτική, που θα στηρίζει τα θύματα κι όχι τους θύτες. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι υπάρχει και το χρονικό όριο. Δυστυχώς, αν δεν αντιδράσεις πριν την παραγραφή, αναγκάζεσαι να ζήσεις μια ζωή με αυτό», λέει συγκινημένη και η τελευταία της φράση μοιάζει με αγκάθι στο μάτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.