Η Μόσχα προειδοποιεί ότι θα «απαντήσει» σε περίπτωση νέας διεύρυνσης του ΝΑΤΟ στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη

Σαν βόμβα έσκασε η δήλωση του Ρώσου πρέσβη Ι. Καλαμπούκοφ στο Σεράγεβο, ότι «το αν η Βοσνία-Ερζεγοβίνη αποφασίσει να ενταχθεί σε κάποια συμμαχία είναι εσωτερικό της θέμα. Η δική μας απάντηση όμως είναι άλλο ζήτημα. Το παράδειγμα της Ουκρανίας δείχνει τι περιμένουμε. Αν υπάρξει οποιαδήποτε απειλή, θα απαντήσουμε».

Η δήλωση, βέβαια, αυτή ήρθε μετά από προηγούμενη δήλωση του νεοαφιχθέντος στο Σαράγεβο Αμερικανού πρέσβη Μάικλ Μέρφι για «μια νέα γεωπολιτική στιγμή», που «αναδύεται και στα Δυτικά Βαλκάνια», αλλά και μετά τις επισκέψεις-δηλώσεις και άλλων αξιωματούχων ΕΕ-ΝΑΤΟ στην περιοχή και τις κινήσεις των ηγεσιών των χωρών αυτών.

Είναι γνωστές οι παραδοσιακές προσβάσεις που έχει η Ρωσία στην περιοχή και οι ισχυροί δεσμοί με τη Σερβία και τους Σερβοβόσνιους, στις οποίες προστίθενται οι αντιπολιτεύσεις σε χώρες όπως η Βουλγαρία, η Μολδαβία, η Βόρεια Μακεδονία και το Μαυροβούνιο. Οι διαδηλώσεις στη Βουλγαρία υπέρ του αποπεμφθέντος φιλορώσου υπουργού Άμυνας, οι διαδηλώσεις στη Σερβία, ακόμη και η άρνηση -κατά το τουρκικό πρότυπο- του Αλβανού πρωθυπουργού Ράμα να χαρακτηρίσει τη Ρωσία χώρα εχθρική, αποτυπώνουν ένα υπαρκτό διάχυτο κλίμα, ίσων αποστάσεων ή φιλορωσικό, που αποδυναμώνει το φιλοΝΑΤΟικό μέτωπο.

Η προσπάθεια μείωσης της όποιας επιρροής της Ρωσίας, ο στόχος της περικύκλωσής της και από την περιοχή αυτή, ο φόβος μιας εισβολής και η διαχείρισή του, που προέκυψε μετά την εισβολή της στην Ουκρανία, επιβάλλει στις δυτικές δυνάμεις να κινηθούν επειγόντως για τον έλεγχο της περιοχής. Οι τελευταίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι είναι αναμμένα όλα τα φιτίλια που μπορούν να δυναμιτίσουν την περιοχή.

Το Κόσσοβο, στου οποίου το έδαφος βρίσκεται η μεγαλύτερη αμερικανική βάση στην Ευρώπη, με επιστολή τής προέδρου του Οσμάνι στον αμερικανό Πρόεδρο Μπάιντεν, ζήτησε την επιτάχυνση της ένταξής του στο ΝΑΤΟ, την οποία ένθερμα υποστηρίζουν η «αδερφή» Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία, ενώ ασκούνται πιέσεις σε χώρες μέλη του, κυρίως προς την Ελλάδα, τη Ρουμανία και την Κύπρο, που δεν έχουν εκδηλώσει ακόμα τη συναίνεσή τους.

Η απόφαση του Κοσσόβου να μην επιτρέψει τη λειτουργία εκλογικών τμημάτων για να ψηφίσουν οι Σέρβοι που μένουν στην επικράτειά του στις σερβικές εκλογές της 3ης Απρίλη επιδεινώνει περαιτέρω την κατάσταση, προκαλώντας την αντίδραση της Σερβίας αλλά και την «απογοήτευση» των προστατών του προτεκτοράτου (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία), που θέλουν να διατηρήσουν τους δεσμούς με το Βελιγράδι. Ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Μπλίνκεν και η ΕΕ ασκούν ισχυρές πιέσεις για την επίτευξη συμφωνίας με το Κόσσοβο και για απομάκρυνση της Σερβίας από τη σφαίρα της Ρωσίας.

Η κατάσταση επιδεινώθηκε και στη Βοσνιακή συνομοσπονδία, με τη Σερβική συνιστώσα να απειλεί με απόσχιση και την Κροατική να επιζητεί το διαχωρισμό της από τους Μουσουλμάνους.

Ισχυρή και προσεκτική είναι και η παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή, που «παίζει» το «μουσουλμανικό χαρτί» και που διαβεβαίωσε την πρόεδρο του Κοσσόβου Οσμάνι ότι αντιμετωπίζει το Κόσσοβο ως «μέλος της Συμμαχίας», που κινητοποιεί την Αλβανία και τον αλβανικό παράγοντα στη Βόρεια Μακεδονία για την ένταξη του Κοσσόβου στο ΝΑΤΟ, ενώ οι σχέσεις της με τη Σερβία και τη Βοσνία, με κοινή γραμμή το «καταδικάζουμε αλλά δεν επιβάλλουμε κυρώσεις», δείχνουν ότι εμπεδώνει το ρόλο του «ουδέτερου ειρηνοποιού».

Τέλος, στις 17 Μάρτη έγινε στην Ουάσιγκτον συνάντηση «Στρατηγικού Διαλόγου» ΗΠΑ – Κροατίας, κατά τα πρότυπα του προηγηθέντος ΗΠΑ – Ελλάδας, που κατέληξε στη μετατροπή της χώρας μας σε μια απέραντη αμερικανονατοϊκή βάση.

Στα πλαίσια αυτά πραγματοποιήθηκε και η πολυήμερη περιοδεία του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική Ζ. Μπορέλ σε Σκόπια, Τίρανα και Σαράγεβο «για να αναζωογονηθεί η διαδικασία διεύρυνσης».

Φαίνεται ότι, με «παραγραφή» πολλών προϋποθέσεων (διαφθορά, εγκληματικότητα, «ισλαμικός ριζοσπαστισμός», μειονοτικά δικαιώματα, οικονομικές μεταρρυθμίσεις), επιδιώκεται μια «άρον-άρον» ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ. Με τις κατάλληλες πιέσεις φαίνεται να ξεπερνιέται το «βέτο» της Βουλγαρίας για την είσοδο της Βόρειας Μακεδονίας, η Αλβανία είναι η πλέον σίγουρη για την ένταξή της, ενώ σε αναμονή βρίσκεται η Μολδαβία, που αισθάνεται το έδαφός της να σείεται από μια πιθανή ανακήρυξη ανεξαρτησίας τής φιλορωσικής Υπερδνειστερίας.

Χαρακτηριστικές του κλίματος αυτού ήταν και οι δηλώσεις Μπορέλ που εξέφρασε την ανησυχία του για την «αυξανόμενη ρωσική παραπληροφόρηση και προπαγάνδα» στα Δυτικά Βαλκάνια, που έσπευσε να χαιρετίσει την ευθυγράμμιση της κυβέρνησης Κοβατσέφσκι με τις κυρώσεις που η ΕΕ επέβαλε στη Ρωσία, αναφέροντας ότι αυτή «σας βάζει στην πορεία προς την ΕΕ, όχι μόνο ως υποψήφια προς ένταξη χώρα αλλά και ως υπεύθυνο μέλος της διεθνούς κοινότητας» και που επαίνεσε την επιλογή της κυβέρνησης της Αλβανίας να ευθυγραμμιστεί με την πολιτική της ΕΕ στην εξωτερική πολιτική.

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, δήλωσε, «μας επηρεάζει όλους σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο» αλλά και «επηρεάζει τις παγκόσμιες ισορροπίες», ενώ από το Σεράγεβο επεσήμανε ότι «σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, η παρουσία της EUFOR εδώ για στήριξη των αρχών στη διατήρηση ενός ασφαλούς περιβάλλοντος είναι ακόμα πιο σημαντική».

Περιοδεία στην περιοχή πραγματοποίησε και η Γερμανίδα ΥΠΕΞ Α. Μπέρμποκ, που βρέθηκε σε Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κόσσοβο, Σερβία και Μολδαβία, δηλώνοντας μεταξύ άλλων ότι «η Γερμανία θα δείξει περισσότερη παρουσία σε όλα τα Δυτικά Βαλκάνια», θυμίζοντας τις αλήστου μνήμης πρωτοβουλίες του γερμανικού παράγοντα στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας.

Στα πλαίσια αυτά κινείται και η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, με την Αλεξανδρούπολη να γίνεται κόμβος εφόρμησης στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, με εκατοντάδες στελέχη του στρατού των ΗΠΑ να βρίσκονται πλέον στην πρωτεύουσα του Έβρου.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η κινητικότητα γύρω από την πώληση του 67% των μετοχών του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης, με αμερικανικές, ελληνικές και ρωσικών συμφερόντων εταιρείες να έχουν περάσει στη β΄ φάση του διαγωνισμού πώλησης. Την ίδια στιγμή, η δυτικών συμφερόντων εταιρεία Gastrade αναπτύσσει το έργο του πλωτού Τερματικού Σταθμού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG).

Οι ευρωαμερικανικοί ενεργειακοί σχεδιασμοί στοχεύουν στην «απεξάρτηση» από το ρωσικό φυσικό αέριο, αλλά και την «ενεργειακή μετάβαση» της ΕΕ.

Στα πλαίσια αυτά έγινε και η συνάντηση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κ. Σκρέκα, με το Βούλγαρο ομόλογό του, Κ. Πετκόφ, για την προώθηση του ελληνοβουλγαρικού αγωγού φυσικού αερίου «IGB».

Η όλη αυτή κατάσταση επιβεβαιώνει το σύνθετο χαρακτήρα των αντιθέσεων στα ταραγμένα Βαλκάνια και δείχνει ότι η πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία κλιμακώνει επικίνδυνα και στα Βαλκάνια την αντιπαράθεση του ευρωατλαντικού μπλοκ με τη Ρωσία και την Κίνα. Η περιοχή αυτή, με τον κρίσιμο γεωπολιτικό ρόλο στη «γειτονιά» της Ρωσίας, δίπλα στη Μαύρη Θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο, κοντά στις πηγές ενέργειας και πάνω στους δρόμους μεταφοράς της, συγκεντρώνει το ενδιαφέρον όλων των ιμπεριαλιστών, που δεν σταματούν να βυσσοδομούν και να παρεμβαίνουν ανοιχτά και κρυφά για τον έλεγχο των χωρών αυτών και την ένταξή τους στις δομές τους.

Η ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού, αντιϊμπεριαλιστικού κινήματος για την Ειρήνη, τη Δημοκρατία, την Εθνική Ανεξαρτησία, τη Φιλία, την Αλληλεγγύη των λαών, που δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν μεταξύ τους, ενάντια στους κάθε λογής «προστάτες», είναι η μοναδική απάντηση στις επικίνδυνες αυτές μεθοδεύσεις και σχεδιασμούς.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος