Οι όμορφοι Άνθρωποι ποτέ δεν φεύγουν για πάντα. Πετούν σαν τα χελιδόνια μακριά κι ύστερα, άκοπα, επιστρέφουν ξανά και ξανά, στην γνώριμη ζεστή φωλιά της καρδιάς που τους αγάπησε.
Οι γελαστοί Άνθρωποι, δεν χαιρετούν με θλίψη και σκοτάδι, διατηρούν την χαρά φωτεινή σε κάθε τους ανάμνηση.
Οι δυνατοί Άνθρωποι, δεν παύουν να μάχονται, αγωνίζονται αθόρυβα, αντάμα με τις ψυχές εκείνων που άγγιξαν με την παρουσία τους.
Οι ζωντανοί Άνθρωποι, παραμένουν ζωντανοί, παραμένουν ενεργοί, παραμένουν εκεί όπου υπήρχαν πάντα, αλώβητοι στον χρόνο. Το εσωτερικό τους αποτύπωμα, ο πλούτος της ύπαρξής τους, συντηρείται ακέραιος, ζωτικά ενεργός, για όσους είχαν την τύχη να τους γνωρίσουν.
