«Να μιλήσουμε για τα μεγάλα. Υπό ποιές συνθήκες άνθισε η Ρωσική Πρωτοπορία; Τις χειρότερες! Εκείνο το περιβάλλον όμως δεν απέτρεψε τους ζωγράφους της Ρωσίας από το καινοτομούν και να προσπαθούν να ξεπεράσουν την εποχή τους. Και το κατάφεραν!» Αυτά τα λόγια ανήκουν στον Κυριάκο Κατζουράκη, ειπώθηκαν σε ένα τραπέζι πριν δέκα χρόνια περίπου, όταν ο μνημονιακός χειμώνας έριχνε τη βαριά σκιά του. Ήταν η πρώτη μας γνωριμία. Έκτοτε αυτή την προσήλωσή του στο μεγάλο την επιβεβαίωνα με κάθε ευκαιρία και την έδειχνε με κάθε αφορμή· πάντα με τον μοναδικό τρόπο του: Ζωγραφίζοντας νυχθημερόν και ακούραστα τα τέρατα της εποχής μας δίπλα – δίπλα με την ομορφιά. Με τη γραφή, τη σκηνοθεσία, τα σενάρια, την μουσική, το μοντάζ, τα σκηνικά. Κυρίως όμως συλλαμβάνοντας μεγάλες ιδέες και μεταμορφώνοντας τις σε υψηλή τέχνη.
