Τροφή για σκέψη

Η κοινωνία ήταν- ανά τους αιώνες- και θα συνεχίσει να είναι νοσηρή, κατά ένα σημαντικό κομμάτι της. Οι άνθρωποι θα παραμένουν ατελείς, αδύναμοι, γεμάτοι πάθη  διαφόρων διαβαθμίσεων, έως  και  αυτού της διάπραξης ειδεχθών εγκλημάτων. Πάντα θα υπάρχουν εκείνες, οι ιδιαίτερες προσωπικότητες, που η σκέψη, η παρουσία ή η απουσία συναισθηματικού υπόβαθρου, θα τους οδηγούν σε ανίερες πράξεις. Οι ψυχές που χάθηκαν, αυτές που χάνονται, ακόμη και αυτή την στιγμή κάπου, υπό ανάλογες μη εντοπισμένες  ή προβεβλημένες συνθήκες, δεν επιστρέφουν...Η απώλεια δεν  προλαμβάνεται ούτε διορθώνεται με το μένος, την οργή  ούτε καν με την δίκαιη τιμωρία, όσο σκληρή κι αν είναι αυτή. Οι άνθρωποι που ρέπουν προς το κακό τέτοιας φύσεως και δει οι πλέον ευφυείς, λειτουργούν με μεθοδικότητα,  παραδειγματίζονται από  τις λεπτομέρειες δημοσιοποιημένων εγκλημάτων, για να εκτελέσουν με έπαρση τελειότερα το δικό τους αποτρόπαιο έργο.

ΣΑΜΟΛΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ: ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ; μια άλλη εκδοχή της μέρας μας Μια ημέρα για εμάς …για εμάς τις γυναίκες κι είναι τόσο λυπηρό να γιορτάζουμε…..

Σε ένα κόσμο ισότητας, εξέλιξης και πολιτισμού τι μπορεί άραγε να σημαίνει το γιορτάζω «το φύλο μου», γιορτάζω επειδή είμαι άνθρωπος; επειδή έχω υπόσταση, οντότητα, ρόλους και δικαιώματα; Γιορτάζω την κατάκτηση της ύπαρξής μου, σε ένα κόσμο που εξελίσσεται διατρανώνοντας την αποδοχή της σε μοντέλα κάθε είδους διαφορετικότητας; γιορτάζω που είμαι γυναίκα και δεν είμαι άντρας; Γιορτάζω που μπορώ και ζω με όρους δικαίου; επισημαίνω την παρουσία και την ανθρωπιά μου ενάντια σε πράξεις  στοχευόμενης βίας  σωματικής και ψυχικής; Γιορτάζω που είμαι σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη, καλλιτέχνης , επιστήμονας, πολιτικός, γιορτάζω που εργάζομαι, προσφέρω , συμμετέχω, απολαμβάνω, γιορτάζω που ζω;

Αχ, εμείς οι δημόσιοι……..

Βρε μην ψάχνετε ποιος ευθύνεται για όλα σας μας απασχολούν, σας έχω την λύση, είναι εύκολη απλή και σε βγάζει από την διαδικασία να σκεφτείς. Ποιός άλλωστε θέλει να σκέφτεται την σήμερον ημέρα, με τόσες έγνοιες και προβλήματα, με τον καθημερινό αγώνα ράγκμπι με το χρόνο, το χώρο, τους ανθρώπους και τις καταστάσεις;; Ο όρος ράγκμπι δεν είναι τυχαίος…Δυστυχώς παίζουμε ξενόφερτα, μας πετούν το μπαλάκι και εμείς τρέχουμε να προσπεράσουμε, να ξεπεράσουμε, να φτάσουμε στην γραμμή που μας όρισαν ως τέρμα,.

ΣΑΜΟΛΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ - ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ.

 Ανήμερα της Παναγίας και επ΄ αφορμής των επερχόμενων αρχαιρεσιών στον Πολιτιστικό Σύλλογο του ‘Αγκώνα», θα ήθελα να ευχηθώ σε όλο τον κόσμο χρόνια πολλά και κυρίως χρόνια καλύτερα σ΄ όλους μας. 

Ας πούμε από καρδιάς ένα   «δόξα τω Θεώ» για όσα έχουμε κι εκείνα που δεν χάσαμε, κουράγιο, δύναμη, υπομονή για κάθε απώλεια, δυσκολία, για όσα βιώνουμε κι εκείνα που έπονται. Ειδικά δε στους κατοίκους του Αγκώνα, θα ήθελα να πω ένα  ειλικρινές ευχαριστώ που μου δόθηκε η ευκαιρία να αποτελέσω μέλος μιας τεράστιας οικογένειας, οικογένειας με όλη την σημασία της λέξεως,  με τις ευχάριστες, τις δημιουργικές αλλά και τις επώδυνες στιγμές της, τα χαμόγελα και τις εντάσεις της, την φιλοξενία, την ζεστασιά αλλά και τις γκρίνιες και τους καυγάδες της.

«Lockdown» στα εξωδικαστικά «δικαστήρια».

Τις τελευταίες μέρες ένα νέο “bing bag” κατακερματίζει την όποια υποψία μπορεί να υπήρχε περί κοινωνικής ηθικής, αξιών και συνοχής. Ένας απίστευτος τραγελαφικός βομβαρδισμός μαρτυριών, ανακαλύψεων και καταγγελιών κατοικοεδρεύει στην κορωνίδα της καθημερινής μας πληροφόρησης παρέα με άλλα «εξίσου» σοβαρά ζητήματα που αφορούν την υγεία, τον βιοπορισμό μας, την ασφάλεια ή την προστασία της εδαφικής μας ακεραιότητας.