Δεν πρόλαβε να περάσει ούτε ένας μήνας από την στιγμή που ανακοινώθηκε πως το εφιαλτικό σενάριο της καταστροφικής εξόρυξης υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και πιο συγκεκριμένα στις θαλάσσιες περιοχές, όμορες των νησιών μας, εγκαταλείπεται οριστικά με τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών να έχουν παίξει κι αυτές έναν καταλυτικό ρόλο και μια ακόμη απειλή έρχεται να διαταράξει και πάλι την θαλάσσια ομορφιά και ηρεμία μας. Πρόκειται για την δυνατότητα επέκτασης επί... 8 των υδατοκαλλιεργειών, των ιχθυοκαλλιεργειών δηλαδή, στο νησί μας.
Για το συγκεκριμένο ζήτημα κι άλλες φορές στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε διατυπώσει την συγκεκριμένη ανησυχία, ειδικά όταν από τα πρώτα μελήματα της νέας-τότε-κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ήταν η εκπόνηση σχεδίων Προεδρικών Διαταγμάτων για την χωροθέτηση τριών περιοχών ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών, σε Οξειά, Χαλκιδική και Κεφαλονιά.
Μια κυβέρνηση που έρχεται τώρα να προσφέρει γη και κυρίως... ύδωρ στα μεγάλα συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στο συγκεκριμένο αντικείμενο, την ίδια στιγμή που το ενδιαφέρον ενός ολόκληρου λαού είναι πως θα διασωθεί από την φονική πανδημία για την οποία η ίδια κυβέρνηση δεν φρόντισε καν να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας, βολεμένη στον εμβολιαστικό και αντι-εμβολιαστικό διχασμό, στην υστερία και φυσικά στα... πρόστιμα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πλέον πως στην συγκεκριμένη συγκυρία, με την προσοχή στραμμένη αλλού, κυβέρνηση και επιχειρηματίες, μια χαρά προχωρούν τις μεγάλες... business. Και εκεί που ο αιολικός κερδοσκοπικός παροξυσμός, έδινε μια απτή απόδειξη γι αυτό, ένα ακόμη επενδυτικό “παραλήρημα” έρχεται να επιβεβαιώσει τον κανόνα των σχέσεων κυβέρνηση-συμφέροντα. Με θύμα για ακόμη μια φορά το περιβάλλον, το θαλάσσιο αυτή τη φορά, αλλά και τις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες.
Σύμφωνα λοιπόν με ανακοίνωση της Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής Φορέων Περιοχών με Υδατοκαλλιέργειες, δημοσιοποιήθηκαν στοιχεία τα οποία μέχρι και σήμερα δεν έχουν διαψευστεί, από τα οποία προκύπτει πως πολλαπλασιάζονται οι εκτάσεις υδατοκαλλιέργειας στη χώρα με την δημιουργία βιομηχανικών Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών. Και μάλιστα με μια διαδικασία... περίεργη, καθώς το υπουργείο Περιβάλλοντος δεν έδινε ξεκάθαρα στοιχεία παρά τα 8 διαδοχικά ερωτήματα και 13 μήνες επιμονής του Δήμου Πόρου. Έτσι τουλάχιστον αναφέρει η συγκεκριμένη ανακοίνωση.
Για το νησί μας τώρα, την Κεφαλονιά, τα στοιχεία που δόθηκαν και παρατίθενται στην φωτογραφία, είναι αποκαλυπτικά και... αποκαρδιωτικά. Πως αλλιώς άραγε να περιγράψεις την όχι επί δυο, όχι επί τρία, αλλά την δυνατότητα επί οκτώ στρεμματικής επέκτασης των υδατοκαλλιεργειών, σε ένα νησί που ζει, επιβιώνει και ονειρεύεται έχοντας στο πλάι του την μοναδική ομορφιά αυτής της θάλασσας. Εκτός πια κι αν όλες οι επιστημονικές και όχι μόνο μελέτες που αναφέρονται στις καταστροφικές συνέπειες της συγκεκριμένης δραστηριότητας, σε τέτοια μάλιστα επίπεδα, στο θαλάσσιο περιβάλλον, την αλιεία και τον τουρισμό, δεν ευσταθούν.
Στην υπόλοιπη χώρα ήδη οι πρώτες αντιδράσεις και μάλιστα σε επίπεδο Περιφερειών, έχουν ξεκινήσει. Και πρώτο από όλα το Περιφερειακό Συμβούλιο Βορείου Αιγαίου, σε συνέχεια μάλιστα αιτήματος του συλλόγου αλιέων Λέσβου, εξέδωσε ψήφισμα και σπεύδει στους αρμόδιους υπουργούς. Εδώ, στα δικά μας νερά, η περιφερειακή Αρχή, το Π.Σ αλλά και ειδικά στην Κεφαλονιά η αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας και ο ίδιος ο κος Αντιπεριφερειάρχης αντιλαμβάνονται άραγε την αναγκαιότητα μιας αντίδρασης; Ή η κα Κράτσα θα συνεχίσει στο δρόμο που είχε ακολουθήσει στο ζήτημα των εξορύξεων και των ανεμογεννητριών, ένας δρόμος... ναι σε όλα; Ελπίζω πως όχι.
Εμείς πάντως, κάτοικοι, επαγγελματίες, φορείς, δεν πρέπει να το αφήσουμε έτσι. Δεν αφήσαμε την θάλασσα μας στα γεωτρύπανα, δεν αφήσαμε τα βουνά μας, ή το παλέψαμε τουλάχιστον και το παλεύουμε στους ενεργειακούς “τυφώνες”, ας μην κάνουμε πίσω ούτε μπροστά σε αυτή την απειλή. Μια απειλή που φτάνει με ταχύτητα... 8 φορές μεγαλύτερη.
Σταύρος Αντύπας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.