Ο Παναγιωτόπουλος, το εκδικητικό πορνό και οι αντιστάσεις που αναδείχθηκαν

Οι εξελίξεις γύρω από την καταγγελία ενάντια στον Στάθη Παναγιωτόπουλο, ο οποίος «ανέβασε» σε σελίδες βίντεο με προσωπικές του στιγμές με μία κοπέλα χωρίς τη συναίνεσή της, ήταν καταιγιστικές.

Μόνο λίγες ώρες αφού «ανέβηκε» η καταγγελία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι συνεργάτες του και το κανάλι που συνεργάζεται του έδειξαν την έξοδο, ενώ την επόμενη ημέρα ο ίδιος αναγκάστηκε να παραδεχτεί τις πράξεις του και να ζητήσει υποκριτικά δημόσια συγγνώμη.

Την ίδια ώρα, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συνεχίζονται οι καταγγελίες γυναικών, με 2 γυναίκες να έχουν καταγγείλει περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης από τον Παναγιωτόπουλο όταν ήταν ανήλικες.

Για τη μη συναινετική προνογραφία

Η μη συναινετική πορνογραφία ή αλλιώς σεξουαλική κακοποίηση μέσω εικόνας είναι γνωστή με την πιο συχνή μορφή της που ονομάζεται revenge porn (εκδικητική πορνογραφία). Είναι ένα πολύ σοβαρό έγκλημα, που μπορεί να έχει τεράστιες επιπτώσεις στην ψυχολογία και τη ζωή μίας γυναίκας. 

Το 2016 η φοιτήτρια Λίνα Κοεμτζή αυτοκτόνησε μετά από απειλές ότι θα δημοσιευτούν φωτογραφίες της στο διαδίκτυο. Αυτή τη σκέψη έκανε και η γυναίκα την οποία ο Στάθης Παναγιωτόπουλος κακοποίησε σεξουαλικά ανεβάζοντας βίντεο στο διαδίκτυο.

Ο Στάθης Παναγιωτόπουλος δεν κακοποίησε μόνο την συγκεκριμένη γυναίκα, η περίπτωση της οποίας έγινε γνωστή μέσα από την καταγγελία του ΛΟΑΤΚΙ ακτιβιστή Ηλία Γκιώνη και αναπαράχθηκε στη συνέχεια από τα ΜΜΕ. Επί 10 χρόνια λειτουργούσε ένα κανάλι στο οποίο είχε ανεβάσει φωτογραφίες και βίντεο πολλών γυναικών.

Αυτό δείχνει μεταξύ άλλων πόσο υποκριτική ήταν και η δικαιολογία που χρησιμοποίησε ο Παναγιωτόπουλος, ότι η πράξη του οφείλεται δήθεν «στην επήρεια κακής συγκυρίας της ζωής του», μια «συγκυρία» που φαίνεται να κράτησε 10 χρόνια! Την ίδια στιγμή πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι καμία συγκυρία δεν μπορεί να αποτελέσει ούτε στο ελάχιστο εξήγηση και δικαιολογία για την έμφυλη κακοποίηση. 

Όπως και τα άλλα είδη έμφυλης βίας, η εκδικητική πορνογραφία, δεν αποτελείται από μεμονωμένα περιστατικά αλλά έχει μαζικές διαστάσεις. Στο διαδίκτυο υπάρχουν πάρα πολλά σάιτ, σελίδες και ομάδες όπου οι χρήστες αναρτούν και ανταλλάσσουν υλικό revenge porn. Ενάντια σε μία από αυτές τις σελίδες αναπτύχθηκε μάλιστα πέρσι ηλεκτρονική εκστρατεία.

Η εκστρατεία με το hastag #cancelchatpicorg, απαιτούσε να κατέβει η ιστοσελίδα chatpic, στην οποία χρήστες ανέβαζαν φωτογραφίες και βίντεο γυναικών, είτε σεξουαλικού περιεχομένου, είτε ακόμα και την ώρα που έκαναν δουλειές στο σπίτι, ήταν στο σχολείο κ.α. στοχοποιώντας τις σεξουαλικά.

Τίποτα αναπάντητο

Η υπόθεση του Στάθη Παναγιωτόπουλου ανέδειξε όμως και κάποια πράγματα θετικά και πολύ αισιόδοξα. Ο Στάθης Παναγιωτόπουλος βρέθηκε πάρα πολύ γρήγορα με την πλάτη στον τοίχο, εκδιωγμένος από την εκπομπή που συμμετείχε, ενώ αναγκάστηκε να παραδεχτεί δημόσια την πράξη του. Αυτό δεν οφείλεται όμως στις «ευαισθησίες» των συνεργατών του. Το ράδιο αρβύλα αναπαρήγαγε άλλωστε για δεκαετίες σεξιστικά στερεότυπα. Οφείλεται στα προχωρήματα που έχει κάνει το γυναικείο κίνημα στην Ελλάδα την τελευταία περίοδο και τις πιέσεις που ασκεί.

Τα τελευταία χρόνια, η συνείδηση για τα δικαιώματα των γυναικών, τον σεξισμό και την έμφυλη βία έχει οξυνθεί όσο ποτέ τις προηγούμενες 2-3 δεκαετίες. Και αν και η συζήτηση και οι αντιδράσεις γίνονται κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χωρίς να έχει αναπτυχθεί ένα μαζικό κίνημα στους δρόμους, έχουμε ήδη σημειώσει σημαντικές επιτυχίες. Οι σεξιστικές δηλώσεις, οι επιθέσεις στα δικαιώματα των γυναικών κοκ δεν μένουν πια αναπάντητα. 

Μόνο τα τελευταία χρόνια, μέσω των αντιδράσεων, το γυναικείο κίνημα έχει καταφέρει ανάμεσα σε άλλα:

• Να κατεβάσει τις αισχρές αφίσες ενάντια στις αμβλώσεις που ανέβηκαν από χριστιανικά σωματεία στο Μετρό, σε λιγότερο από 24 ώρες.
• Να ασκήσει πίεση και να πετύχει την παραδειγματική καταδίκη των βιαστών και δολοφόνων της Ελένης Τοπαλούδη, κρατώντας το θέμα στην επικαιρότητα και με φυσική παρουσία έξω από τα Δικαστήρια τις ημέρες της δίκης.
• Να ακυρώσει το «συνέδριο γονιμότητας» που με έναν πλήρως σκοταδιστικό και αναχρονιστικό τρόπο προσπάθησε μέσω του σποτ του να αναπαράγει την αντίληψη της γυναίκας-αναπαραγωγικής «μηχανής» και να δημιουργήσει τύψεις στις γυναίκες που δεν έχουν αποκτήσει παιδιά.
• Να σταθεί στο πλευρό των θυμάτων κατά την ανάπτυξη του το ελληνικού #metoo και να αναδείξει σε σημαντικό βαθμό τις αιτίες τις έμφυλης βίας και της σεξουαλικής παρενόχλησης.
• Άρχισε να βγάζει το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας από το φάσμα του «ιδιωτικού» και το κατέδειξε σαν το κοινωνικό φαινόμενο που είναι.
• Καθιέρωσε τη χρήση του όρου «γυναικοκτονία» στον καθημερινό λόγο ενός σημαντικού κομματικού της κοινωνίας, αντέδρασε σε κάθε γυναικοκτονία (μετρήσαμε δυστυχώς ήδη 17 μέσα στη χρονιά) και ενίσχυσε την έννοια της αλληλεγγύης και της ανάγκης για συλλογικές δράσεις.

Είναι οι πιέσεις του γυναικείου κινήματος που έχουν αναγκάσει τα κανάλια να υιοθετήσουν τη λέξη «γυναικοκτονία», να καλύπτουν με περισσότερη προσοχή και ευαισθησία τα αντίστοιχα ρεπορτάζ και να το σκέφτονται δύο και τρεις φορές για να μιλήσουν για «έγκλημα πάθους», «ζήλια που όπλισε τον δολοφόνο» κοκ. Αυτό φυσικά δε σημαίνει πως ξαφνικά αποκτήσαμε δημοσιογραφία και τα ΜΜΕ με ειλικρινή και συνεπή θέση πάνω σε αυτά τα ζητήματα, ή πως δεν υπάρχουν ακόμα «καλοθελητές» που συνεχίζουν να αναπαράγουν αυτές τις αντιλήψεις. Εξάλλου τα ΜΜΕ στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι όργανα του συστήματος και της άρχουσας τάξης που συντηρεί και υποθάλπει την πατριαρχία. Είναι όμως λιγότεροι και συναντούν συνεχώς απέναντί τους αντιδράσεις και καταγγελίες.

Η αντίσταση φέρνει αποτελέσματα

Έχουμε πετύχει πολλά. Έχουμε όμως πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας. Τόσο όσον αφορά στη μάχη για να αλλάξει η συνείδηση της κοινωνίας πάνω στα ζητήματα έμφυλης βίας και καταπίεσης, όσο και σε συγκεκριμένες διεκδικήσεις όπως για παράδειγμα την αναγνώριση των έμφυλων εγκλημάτων ως τέτοια και την ένταξη τους στο ποινικό δίκαιο με ποινές ανάλογες της βαρύτητας των εγκλημάτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι το revenge porn σήμερα διώκεται στη βάση του νόμου για την προστασία των προσωπικών δεδομένων και οι ποινές των θυτών είναι πολύ ελαφρές και αναντίστοιχες των συνεπειών στη ζωή των θυμάτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο άνθρωπος που τράβηξε και διακίνησε τις φωτογραφίες που οδήγησαν την Λίνα στην αυτοκτονία τιμωρήθηκε με 120 μέρες κοινωνική εργασία!  

Πετύχαμε πολλά τα τελευταία χρόνια μέσω των πιέσεων στο διαδίκτυο και με τις πρώτες μας εμφανίσεις σε συγκεντρώσεις και πορείες. Μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα αν οργανώσουμε περισσότερο τις αντιστάσεις μας, αν βγούμε στους δρόμους, αν αναπτύξουμε ένα μαζικό και δημοκρατικά οργανωμένο φεμινιστικό κίνημα!https://xekinima.org/